να σου γράφω
να ομορφαίνω τις λέξεις με τα συναισθήματά μου
μέσα σε λίγες σειρές να αποτυπώνω κάτι λίγο από όλα όσα νιώθω
πέρασαν χρόνια
πόσο εύκολα αφομοιώθηκα στη ρουτίνα της ζωής μου…
και να ‘ξερες πόσο μου έχει λείψει να χάνομαι μέσα στα γραπτά μου
να παρομοιάζω το κάθε τι με την αγάπη που σου ‘χω
κι εσύ μου παραπονιέσαι
πως για σένα δεν έχω γράψει «τίποτα»
τη ζωή μου ζω μαζί σου και νιώθω γεμάτη
κι ας είσαι χιλιόμετρα μακριά
σε κουβαλάω μαζί μου κάθε στιγμή
είσαι δίπλα μου όπου κι αν βρίσκομαι
κι η σκέψη μου, αυτή η σκέψη μου
με την εικόνα σου μπρος στα μάτια μου
στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο
παντού
ένα όμορφο προσωπάκι με συντροφεύει
με κοιτάζει μες στα μάτια και χάνομαι
με προσέχει
ψιτ! που είσαι;
μη μ’ αφήσεις ποτέ μόνη να προχωράω
μείνε δίπλα μου
ENTEKA 